YASA DESTEK, YÖNETMELİK KÖSTEK: ÖZÜRLÜ AİLELERİNİN BAKIM YARDIMI ÇİLESİ” idi.

***Yasa bakıma muhtacın geliri diyor

2828 sayılı “Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Kanunu”nun 01.02.2007 tarih ve 5579 sayılı Kanunla getirilen ek 7 inci maddesine göre;

”Her ne ad altında olursa olsun her türlü gelirleri toplamı esas alınmak suretiyle; kendilerine ait veya bakmakla yükümlü olduğu birey sayısına göre kendilerine düşen ortalama aylık gelir tutarı bir aylık net asgari ücret tutarının 2/3’ünden daha az olan bakıma muhtaç özürlülere, resmi veya özel bakım merkezlerinde ya da ikametgahlarında bakım hizmeti verilmesi sağlanır.

Bakıma muhtaç özürlülere sunulacak bakım hizmetlerinin kapsamına, bakım hizmetinden yararlanabileceklerin başvuru şekline ve bu hizmetleri verecek olan gerçek ve tüzel kişilerin izin, çalışma, denetim, ücretlendirme ile bakım hizmeti karşılığı yapılacak ödemelere ilişkin usul ve esaslar; Kurumun koordinatörlüğünde, Maliye Bakanlığı, Sağlık Bakanlığı ve Özürlüler İdaresi Başkanlığınca müştereken çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.

Bakıma muhtaç özürlülere sunulacak bakım hizmetinin karşılığı olarak belirlenecek kişi başına aylık bakım ücreti tutarı, iki aylık net asgari ücretten fazla olamaz…” dendiği halde Kanun’dan sonra çıkan yönetmelik yukarıdaki ibareye uymamaktadır.

Buna göre özürlünün kendisinin ve bakmakla yükümlü olduğu kişilerin aylık ortalama gelirlerinin kişi başı tutarı, asgari ücretin net tutarının üçte ikisinden (2/3) az olduğu takdirde bakım ücreti ödenecektir.

***Yönetmelik tüm ailenin gelirine bakarım diyor

Kanun’un Ek-7’nci maddesinin TBMM’deki değişiklik gerekçesinde açıkça sosyal güvenlik kurumlarından geliri olan ailelere bakım ücreti ödenmiyor olmasının anayasaya aykırı olduğu ve bu nedenle bu maddenin değiştirildiği yazmasına rağmen, “Bakıma Muhtaç Özürlülerin Tespiti ve Bakım Hizmeti Esaslarının Belirlenmesine İlişkin Yönetmelik” hazırlanırken ne gerekçe ne de yasa maddesi dikkate alınmamıştır. Yönetmeliğin

Kendisine bile bakamayacak durumda olan özürlü, sağlam vatandaştan bile fazla olarak eşine, çocuklarına, ana ve babasına, çocuklarının eşlerine, evli olmayan torunlarına, ana ve babasının ana ve babasına, evli olmayan kardeşlerine, eşinin ana ve babasına, eşinin evli olmayan kardeşlerine vs., tabiri caiz ise yedi sülalesine bakmakla yükümlü tutulmuştur. Özürlüye vicdanen bakanlar, sanki bakıma muhtaç özürlünün bakmak zorunda olduğu kişiler gibi sayılmıştır. Yani kendisi bakıma muhtaç kişinin sırtına, bütün akrabalarına bakma zorunluluğu yüklenmiştir. Daha az sayıda özürlüye bakım ücreti ödemek için böyle bir yol bulunmuştur. Fakat sorun şudur ki, eş ve çocuklar dışında hiç kimse, özürlünün anne babası dâhil, 18 yaşını doldurmuş bir özürlüye bakmak zorunda değildir. Özürlünün kendisi de eşi ve çocukları ile geliri olmayan anne babası dışında kimseye bakmak zorunda tutulamaz.

***Milli iradeye uymuyor

Hükümetin ve Meclis’in üstelik de yasa gerekçesinde açıkça belirterek verdiği bir hak, Yönetmelik’le geri alınmış durumdadır. Özürlü aileleri, özürlü bir çocuğa sahip olmanın manevi yüküne ilaveten, vicdani nedenlerle özürlünün evde bakımını yapıyor diye adeta cezalandırılmaktadır. Kanunen bakmak zorunda olmadıkları özürlü evlatlarına vicdanen bakan ailelerin, gelirlerinin olmasını suçmuş gibi değerlendiren ve açıkça yasaya da aykırı olan Yönetmelik bir an önce düzeltilerek, özürlü ailelerinin mağduriyetleri giderilmelidir.