En fazla 3 yıl yaşar dediler ama onlar hayata tutundu

2 yaşındaki çocuk görünümünde olan 2 kız kardeş, anne ve babalarının desteğiyle hayata dört elle sarılıyor.

Konya’da kemik erimesi hastalığı nedeniyle yürüyemeyen, bedensel gelişimleri durduğu için 2 yaşındaki çocuk görünümünde olan 30 ve 33 yaşlarındaki 2 kız kardeş, anne ve babalarının desteğiyle hiç kaybetmedikleri yaşama sevinçleriyle hayata dört elle sarılıyor.

Bozkır ilçesine bağlı Pınarcık köyünde yaşamını sürdüren 6 çocuk sahibi Süleyman (73) ve Emine (71) Ölmez çifti, ilerleyen yaşlarına rağmen engelli kızları Hediye (30) ve Fatma (33) ile adeta bir bebek gibi ilgileniyor.

Kızlarını engelli aracına koyarak ilçe merkezinde gezdiren baba Süleyman Ölmez, AA muhabirine yaptığı açıklamada, 5 kız ve 1 oğlunun olduğunu, 2 kızı dışında diğer çocuklarının hiçbir sağlık problemi bulunmadığını belirtti.

En küçük çocukları olan Hediye ve Fatma’nın rahatsızlığının küçük yaşlarda ortaya çıktığını ifade eden Ölmez, “2-3 yaşlarına geldiklerinde çok fazla gelişmemeleri nedeniyle 2 kızımızı şüphelenerek doktora götürdük. Bize ‘kemik erimesi’ dediler. Hastane hastane gezdik, gitmediğimiz doktor kalmadı ama hastalıklarına bir çare bulamadık. Kızlarımı, 2-3 yaşlarında doktora götürdüğümüzde ‘en fazla 3 yıl yaşar’ demişlerdi. Şimdi Allah’a şükür 30-33 yaşlarına ulaştılar. Onlar benim her şeyim” diye konuştu.

Kendisinin de birçok sağlık problemi olmasına rağmen, hastalıklarını unutup 2 kızının bakımıyla meşgul olduğunu anlatan Ölmez, şunları kaydetti:

“Bazen aklıma geliyor; ‘bu yaşımda kızlarım bana hizmet edeceğine ben onlara hizmet ediyorum’ diye. Ama Allah’ın takdiri. Sağlığım el verdiği sürece onların her şeyiyle ilgilenmeye devam edeceğim. Tek düşüncem biz öldükten sonrası. Biz olmadan bunlar nasıl yaşar bilmiyorum. Her türlü ihtiyaçlarını yürüyemedikleri için eşimle ben karşılıyoruz. Biz olmadan hiçbir şey yapamıyorlar. Evde sıkılmasınlar diye bazen tekerlekli araçla ilçe merkezine, markete götürüp gezdiriyorum. Ancak bazı düşüncesiz kimseler, bize dilenci gözüyle bakıp, hoş olmayan ifadeler kullanıyor. Bu beni ve kızlarımı çok üzüyor. İnsanlardan isteğimiz; bize dilenci gözüyle bakıp hor görmemeleri.”

-“Engelli olmamız nedeniyle bizi dışlıyorlar”-

İnsanların kendilerine dilenci gözüyle bakmasından duyduğu rahatsızlığı dile getiren ailenin engelli küçük kızı Hediye Ölmez ise engelleri nedeniyle zaman zaman toplumdan dışlandıklarını hissettiklerini söyledi. Ölmez, “Babam bizi engelli aracıyla çarşıda gezdirirken dilenci olduğumuzu düşünüp para veriyorlar. Bunu görenler de dilenci olduğumuzu düşünüp arkamızdan söyleniyorlar. Bunlar bizi çok üzüyor” dedi.

Babasının, kendisini ve kardeşini çeşitli nedenlerle bazen ilçe merkezine, bazen de rutin sağlık kontrolleri için Konya’ya götürdüğünü, bunu yaparken de çok zorluk çektiklerini aktaran Ölmez, şunları ifade etti:

“Bazen dolmuşlar, otobüsler bizi araçlarına almak istemiyorlar. Araçlarına alsalar da babam ikimizi indirirken, bindirirken çok zorlanıyor. Yetkililerden isteğimiz bize babamın kullanabileceği, bizi ilçe merkezine, Konya’ya götürüp getirebileceği bir otomobil almaları. Bu isteğimizi yerine getirirlerse çok seviniriz.”